Pushing boundaries for a cruelty free world

Persoonlijk

Het COVID-19 seizoen

Het COVID-19 seizoen

Opeens is het juni. Tijd verloor haar betekenis. Terwijl de klok stil leek gezet, verdampten de dagen, weken en maanden in een onherkenbare nieuwe realiteit. De wereld raakte in de greep van een pandemie. Terwijl ik me druk maakte over de vraag of ik snel genoeg hersteld zou zijn van mijn blessure(s) om de Marathon van Enschede op 19 april te racen, werden sportevenementen wereldwijd afgelast. In Spanje en Italië ontvouwde zich een humanitaire ramp. De ankers van mijn planning, de Cortina Trail in de Italiaanse dolomieten (26 juni) en de Tenerife Blue Trail (6 juni), zijn beide afgelast. Luxeproblemen: …

The ULTRA Endeavour

The ULTRA Endeavour

Ik ben tot nu toe vrij schimmig geweest over de 100 km trail race waar deze hele onderneming naartoe moet leiden. Van het begin af aan heb ik echter geweten welke race het moet worden. Vooral door angst om enthousiast te vertellen over een doel dat ik uiteindelijk niet zou kunnen verzilveren, heb ik het vrij stil gehouden. Dat is een beetje raar: als mijn wens is om mijn eigen grenzen (ver) te verleggen, is het risico om te falen intrinsiek aanwezig. Dat risico maakt juist de uitdaging: succes is niet gegarandeerd. De race waar ik al die tijd mijn zinnen op heb gezet is niet makkelijk, maar wel heel betekenisvol. En dat is precies wat dit project nodig heeft. Tijd om ook hier over de brug te komen dus en mijn stip op de horizon met jullie te delen!

Malle Dalle

Malle Dalle

Podenco’s worden vaak omschreven als ‘clownesk’. Een tijdje terug schreef ik over Cash en hoe hij van een bange pup die niets kende veranderde in de meest makkelijke, stabiele hond die je je voor kunt stellen. Hij heeft af en toe zijn streken en kan koppig en ondeugend zijn. Maar vergeleken met de twee prettig gestoorde Australian Shepherd zusjes die hij erbij kreeg, lijkt Cash de rust, gematigdheid en wijsheid in eigen persoon. Nee, ‘clownesk’ was ons beeld van de Podenco niet. Dat veranderde abrupt toen we Dalí adopteerden. Odin was toen nog zijn naam, naar de Noorse oppergod die onder andere de afdeling ‘wijsheid’ in zijn grote portefeuille had… Goede grap.

Vrijwilliger!

Vrijwilliger!

Deze foto is me dierbaar. Hij is gemaakt tijdens de jaarlijkse strandwandeling van Podencoworld en het teefje waarmee ik op de foto sta, had ik nooit eerder ontmoet. Het is Gita. Een paar maanden voor de wandeling werd ze kaal, graatmager en alleen aangetroffen op Tenerife.

Dit is Cash

Dit is Cash

Hoe beland je in een situatie waarin je je hele leven deelt met vier honden die samen 110 kg wegen? Goede vraag. Soms vraag ik me af hoe een buitenstaander zou kijken naar het leven waar Michelle en ik samen zo gelukkig mee zijn. Een beetje vreemd worden we vast wel gevonden. Het begon ruim acht jaar geleden met Cash.

Hardlopers zijn doodlopers

Hardlopers zijn doodlopers

Waar ging het mis? Een idee kan soms hardnekkiger zijn dan het onkruid dat zich keer op keer een weg tussen de stoeptegels door weet te vinden. Als het zich eenmaal gezet heeft, is het nagenoeg onverwoestbaar, niet meer uit te roeien. Wanneer het ooit begon, waar de kiem zit, lijkt onherleidbaar. Het idee om een ultramarathon te lopen zit in mijn hoofd en het wil er niet uit. En geloof me: dat ligt niet aan een gebrek aan pogingen het in de kiem te smoren…