Het COVID-19 seizoen
Opeens is het juni… Wat is er met maart, april en mei gebeurd? Tijd verloor haar betekenis. Terwijl de klok stil leek gezet, verdampten de dagen, weken en maanden in een onherkenbare nieuwe realiteit. De wereld raakte in de greep van een pandemie. Terwijl ik me druk maakte over de vraag of ik snel genoeg hersteld zou zijn van mijn blessure(s) om de Marathon van Enschede op 19 april te racen, werden sportevenementen wereldwijd afgelast. In Spanje en Italië ontvouwde zich een humanitaire ramp en de Cortina Trail in de Italiaanse dolomieten (26 juni) en de Tenerife Blue Trail (6 juni) zijn beide afgelast. Luxeproblemen: grote evenementen waar ik naartoe leefde en trainde blijken opeens bijzaak te zijn als door een onzichtbaar klein deeltje (dat in de biologie de classificatie ‘organisme’ of ‘leven’ nog niet verdient) wereldwijd de maatschappij en economie ontwricht worden, miljoenen mensen hun baan en inkomen verliezen en zorgstelsels op de rand van instorten worden gebracht. Balen en klagen over het niet doorgaan van sportwedstrijden zou voor een bevlogen recreant zoals ik niets anders dan decadent zijn. Ik ben gezond gebleven, heb mijn baan en inkomen behouden en heb al die tijd gewoon door kunnen sporten.
Wat ik wél vervelend vind, is dat ik deze dagen geen vrijwilligerswerk kan doen in de asiels op Tenerife. De vlucht die mij er op 3 juni zou brengen, is geannuleerd. Alle initiatieven om rescue honden naar een veilig thuis te brengen hebben maanden op hun gat gelegen: transport van de honden was onmogelijk en het helpen van asiels door vrijwilligers kwam stil te staan. Maar voorzichtig beginnen de deuren weer op een kiertje gezet te worden. De eerste vluchten gaan weer. Het zal nog lang duren voordat dingen weer ‘normaal’ zijn, voor zover daar ooit sprake van was. Niemand weet hoe snel of langzaam het zal gaan. Maar we bewegen de goede kant op en dat geeft hoop!
De gevolgen van de COVID-crisis voor The ULTRA Endeavour zijn eenvoudig samen te vatten: het kost een jaar. Het starten van de fundraiser had ik in maart willen doen, voor de Marathon van Enschede. Dat stel ik uit, tot er weer ruimte voor lijkt te zijn. Nu lijkt nog niet het moment… De races waarmee ik kon kwalificeren voor mijn doelrace op Tenerife zijn geannuleerd. Dat kan ik dus op zijn vroegst in 2021 doen. En daarmee verschuift deelname aan de doelrace zelf dus naar juni 2022. Meer tijd om voor te bereiden dus! Ik zit niet stil, train door, probeer weer blessurevrij te worden en werk aan een sterke basis. Daarbij denk ik nog na over een leuke uitdaging in het najaar. Daarover binnenkort meer. De rest van mijn plannen schuift gewoon een jaar door. Maar na een paar maanden van (gepaste?) stilte begin ik nu weer met schrijven en delen. Het avontuur gaat door. Het doel blijft staan. En mijn motivatie is enkel gegroeid.