Verder
Een half jaar. Zes maanden. 26 weken. Enerzijds lijkt het kort geleden dat ik de eerste training in mijn nieuwe logboek noteerde. Anderzijds is er zoveel meer in gebeurd dan ik me voor had kunnen stellen. Duurlopen van meer dan 30 km en weken met meer dan 100 km zijn normaal geworden en zowel mijn snelheid als uithoudingsvermogen zijn flink toegenomen. Ik heb mijn eerste trailraces gelopen, allemaal rond de 30 km in lengte. Bij de twee recreatieve, podiumloze trailruns van Run Forest Run was ik de snelste loper, bij de meer competitieve Montferland Trail en Sint Pietersbear Trail werd ik 17e en 14e. Maar de grootste verrassing was de sterke afsluiting van het eerste trainingsblok met de Halve Marathon van Oldenzaal.
Toen ik me daarvoor inschreef in augustus hoopte ik op een eindtijd van 1h45. Gaandeweg de training voelde ik mijn vorm beter en beter worden en uiteindelijk startte ik de race met een streeftijd van 1h30. Vanaf de eerste kilometer merkte ik dat ik sneller kon dan de 4m16 per km die daarvoor nodig is. Veel sneller. Op hoop van zegen heb ik dat tempo erin gehouden. Wie niet waagt, wie niet wint. Het werd beloond met een eindtijd van 1h23 en een 13e plek. Dat was toen een schok en dat is het eerlijk gezegd nog steeds: ik kan me oprecht niet voorstellen dat ik het zou kunnen herhalen. Toch heeft het iets losgemaakt: het idee dat de hele marathon binnen 3 uur moet kunnen. Een ambitieus doel, maar op 19 april ga ik het in Enschede proberen. Vanaf januari richt ik mijn training er specifiek op in. Ik heb vaker geschreven dat de eerste fase van The ULTRA Endeavour voor mij gaat om het verdienen van mijn geloofwaardigheid. Trainen, investeren en offers brengen om een voor mij grensverleggende prestatie neer te zetten. De marathon binnen 3 uur zou dat zeker zijn. Toen ik in juni begon, durfde ik hier niet van te dromen en leek 4 uur nog een mooi streven.
Maar eerst: ik heb de stoute schoenen aangetrokken en mij ingeschreven voor mijn eerste ultra trail. Aankomende zondag, 8 december, verschijn ik aan de startlijn van de Trail de la Soupe. 47,4 kilometer met in totaal 2010 meter klimmen (en dalen) door de Belgische Ardennen. Aanvankelijk was mijn plan om pas in het voorjaar van 2020 door deze grens te gaan, maar ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben. Dat wil niet zeggen dat ik het niet spannend vind: vanaf kilometer 37 is het onbekend terrein en ook het aantal hoogtemeters is aanzienlijk meer dan ik ooit in een ronde heb getrotseerd. Tel daar regen en een heleboel modder bij op en één ding is zeker: het wordt pittig. Maar dat is de bedoeling. Ik heb mijn trainingen gedaan, het parcours bestudeerd en mijn strategie uitgedacht. Alleen de uitvoering blijft over. Ik ben er klaar voor!
