Voorkomen is beter dan genezen
Laat ik deze post eens beginnen met het intrappen van een open deur: hardlopen is een extreem repetitieve beweging met een hoge impact op het lichaam. Weinig nieuws hier, niet bepaald Nobel Prijs materiaal… Maar: hoewel je geen hardloper zult vinden die bovenstaande niet consequent ervaart, moet je een stuk harder zoeken naar de hardlopers die blijk geven van het besef van twee belangrijke en logische consequenties ervan. Kleine technische imperfecties in die ene beweging hebben (1) enorme gevolgen voor het risico op blessures en (2) voor de efficiëntie waarmee je rent. Het meeste kleine ‘foutje’ stapelt zich pas voor pas gestaag en onverbiddelijk op: zelfs in een korte ronde zet je al heel vlot een paar duizend stappen. Een klein beetje verspilde energie in één pas resulteert in heel veel verspilde energie in meerdere kilometers. Gevolg: je gebruikt meer energie per kilometer (en had dus sneller kunnen zijn bij hetzelfde geleverde vermogen) én je brandstoftank is eerder leeg. Evenzo kan een klein beetje extra schokbelasting per stap op de gewrichten, spieren, pezen en omliggende weefsels ze in een lange ronde volledig murw beuken. Een betere hardlooptechniek maakt je een snellere, efficiëntere loper die langer door kan gaan en minder kans heeft op blessureleed.
Er is veel onderzoek gedaan naar hardlooptechniek en -efficiëntie en het internet staat vol met fantastische, toepasbare adviezen. Goed nieuws voor hardlopers? Niet echt: de informatie is enorm gefragmenteerd en vaak tegenstrijdig. Enerzijds is door snel voortschrijdend inzicht veel van de informatie alweer achterhaald, anderzijds is over veel onderwerpen domweg nog geen duidelijke wetenschappelijk consensus. Probeer voor de aardigheid maar eens een eenduidig antwoord bij elkaar te googlen op de vraag of een haklanding nu wel of niet slechter is dan een voorvoetlanding. Succes! Tot overmaat van ramp is de realiteit dat het antwoord op veel vragen afhankelijk is van je persoonlijke anatomie en biomechanica. Je komt er zelf gewoon niet uit. Het vinden van een coach of sportmedisch expert die up to date is en meer biedt dan een eenmalige diagnose, bestaand uit contextuele informatie of slechts een klein stukje van een gefragmenteerd totaalbeeld, is ook al niet eenvoudig. Een diagnose is één, een succesvol, gepersonaliseerd behandelplan passend bij jouw anatomie, biomechanica, training en levensstijl een heel ander verhaal…
Enter Maikel Caarels en zijn praktijk ProKinesis in Enschede. Maikel is sportpodotherapeut, zelf sporter en hardloper en werkt sinds 2009 in een prachtig uitgeruste praktijk intensief met sporters van alle kalibers tot aan de hoogste topsport. In oktober stuitte ik bij toeval op zijn oproep voor proefpersonen voor een nieuw product waar hij aan gewerkt heeft. Onder de naam ‘Hardlooponderzoek‘ biedt hij een traject aan van 3 maanden met minimaal 4 contactmomenten en 3 uur consultatietijd. In een uitgebreide eerste analyse wordt niet alleen looptechniek bekeken, maar ook kracht, mobiliteit en een risicoprofiel op basis van wetenschappelijk vastgestelde risicofactoren voor blessures. En natuurlijk bestaande blessures, want welke loper heeft niet minimaal één ‘klein pijntje‘? Tijdens het traject wordt een gefaseerd plan uitgevoerd en begeleid dat moet leiden tot verbetering van de techniek, reductie van (kans op) blessures en een duurzame verandering van trainingsgewoontes voor een langdurige, gezonde beoefening van de sport. Meer informatie vind je hier.
Ik heb direct gereageerd en ben niet veel later met Maikel aan de slag gaan. Goede zet! Maar: ik had het eerder moeten doen. Voorkomen is beter dan genezen en hoewel Maikel heel snel mijn zwakke punt(en) in kaart had gebracht, was het eigenlijk te laat. Ik had al een sluimerende blessure opgebouwd. En waar er één is, volgen er doorgaans meer. En dat is precies wat mij overkwam. Maikel helpt me nu enerzijds om ze op te lossen en anderzijds om kans op herhaling te voorkomen. In een volgende post zal ik voor geïnteresseerden meer vertellen over zijn analyse en de aanpak ervan.
Betekent het dat ik hiermee voortaan altijd uit de blessures zal blijven? Waarschijnlijk niet. Uiteindelijk is mijn trainingsgedrag hierin de doorslaggevende factor. De juiste balans tussen belasting en herstel is essentieel om zowel te verbeteren als uit de blessures te blijven. Het is nu eenmaal niet zo dat je met een (voor jouw lichaam) perfecte vorm eindeloos door kan blijven lopen. Nee, de impact blijft en er is altijd een punt waarop het je lichaamlijk opbreekt. Maar waar die grens ligt, is van veel factoren afhankelijk. Goede loopvorm is daarvan een belangrijke en tenzij je Eliud Kipchoge heet, zijn er waarschijnlijk eenvoudig verbeteringen in je vorm te realiseren. Samen met een expert een bewegingsanalyse doen en een programma opstellen om aan je vorm te werken, is één van de beste investeringen die je als hardloper kan doen. Niet alleen wordt je er een snellere, efficiëntere loper van, het vergroot ook de hoeveelheid training die je kan doen zonder in de blessures te raken. Doen!